Wie denkt dat wonderen niet van deze wereld zijn, heeft het grondig mis. Want wat doe je dan met Lightnin’ Guy & the Mighty Gators. Ze kwamen vorig jaar de scene binnengedenderd, en raasden tegen treinsnelheid doorheen blueslandschap. Voor de verbaasde ogen van iedereen ontrolde zich het wonder waarover we het hierboven hadden : een nieuwe Belgische Bluesband was geboren.

Vorig jaar ergens na de grote festivals besloten Lightnin’ Guy & The Mighty Gators uit de onbekendheid te treden, om hun kunnen aan het grote publiek te tonen. Ik zag ze voor het eerst in Nekkersdal te Brussel en flairde meteen enig potentiëel. De piepjonge Arne Demets had nog maar net de band vervoegd, maar het klonk al redelijk belegen. Bij elke volgende gig die ik zag van de jongens was er een zekere vooruitgang geboekt. Geen status quo, en dat is een vree goed teken.

Een jonge band die gerezen is uit de swamps van de Leie. Hun muziek klinkt zo potig als Permeke’s landelijke stillevens, bevolkt met bonkige boeren en boerinnen, en capteert aldus de diepe ziel van een Oost-Vlaanderen dat dreigt vergeten te worden. Een regio van artiesten, ongekunstelde kunstenaars en levensgenieters. Hun blues reflecteren de geuren en kleuren van Chicago, langs de Mississippi en Louisiana tot New Orleans. Invloeden van Muddy Waters, Howlin’ Wolf en Little Walter. Maar ook van Chuck Berry en Jimmy Reed, van Anders Osborne, Tab Benoit en Sonny Landreth. We proeven zelfs Dr John, Clifton Chenier en Rockin’ Dopsie. Maar ook plaatselijke blueszielen van de Vloanders zoals Marino Noppe hebben ontegensprekelijk hun invloed gehad op dit jonge volkje.

In hun nog maar korte bestaan, hebben ze nochtans al een gedeelte van Europa onder de voet gelopen, zoals destijds Atilla en zijn Hunnen het al eens plachten te doen. Alleen willen ze in Oostenrijk en Nederland graag de Mighty Gators nog eens terug zien, wat met de Hunnen nu net niet zo dringend was.

Over de CD nu, want daarover gingen we het hebben niet ?
“Live From The Heart” is een getrouwe weergave van een live-concert van de Gators en probeert zo goed als mogelijk de sfeer weer te geven die er heerst op die feestjes. Zelfs de volgorde van de nummers is ongeveer dezelfde omdat ze, misschien onbewust, een virtuele reis maken van Noord naar Zuid, van Chicago naar New Orleans. Van de zwaardere triestige blues naar de meer opgewekte en dansbaardere zydeco van het zuiden. Alle Gators hebben ook een duidelijke functie in de totale klankkleur van de band. Guy Verlinde, frontman en zanger, slide gitarist en harpblower vertegenwoordigt de Delta-bluesman, waar gitarist Arne Demets de hedendaagse bluesman verpersoonlijkt. Bassist Stefan Boret injecteert de funkelementen waar nodig en drummer Thierry Stievenart importeert zuiderse ritmen om bijvoorbeeld “Junko Partner” te laten klinken zoals het hoort.

De nummers die ze brengen op deze CD, en dus ook live (maar dan nog vijf meer dan de vijftien op dit album) zijn een bloemlezing uit het blues repertorium aller tijden, en in grote lijnen van de hand van de illusteren die ik hierboven reeds noemde. De eerbied voor de originals die wordt betuigd, en tegelijk de eigen inbreng die is ingelast, maakt dat de plaat niet zomaar een verzameling covers is. Er is geen spoor van steriliteit te bekennen, en een zekere spontaniteit loopt als een rode draad door de hele CD. Er duiken zelfs al twee nummers op die aan het brein van Guy Verlinde zijn ontsproten. “Gator Bop” en “Do That Boogie” misstaan absoluut niet tussen deze klassebakken van standaards. De toekomst ziet er dus rooskleurig uit voor de jongens, als ook de songschrijverij geen chinees voor ze is.

De CD werd opgenomen op 1 november vorig jaar. In het licht van de vooruitgang die deze jongens gestaag boeken, moet ik gezegd hebben dat dit album reeds door de feiten achterhaald is. Inderdaad, vandaag de dag klinken ze nog zoveel beter, en met name de zangprestaties van Guy zijn er nog enorm op verbeterd. Het is natuurlijk geen anti-reklame als je kan stellen dat je product van gisteren al niet meer is wat je vandaag vermag te produceren. Integendeel. En in elk geval is het een waardevol tijdsdocument. Zo kan je over enkele jaren pochen van : “Ik heb zelfs nog een originele gesigneerde exemplaar van hun eerste Live-CD”.

Ik had een snelle opmars van Lightnin’ Guy and The Mighty Gators voorgevoeld. Echt waar, dat kon niet anders. En ziedaar dat ze geboekt zijn voor en door BRBF Peer. En nog wel op zondag namiddag, in het gezelschap van The Dereck Trucks Band en BooBoo Davis. Show them balls, Guy’s !!!

Lightnin’ Guy & the Mighty Gators are :

1. Lightnin’ Guy Verlinde : Slide, Harp & Vocals
2. Lazy Arne Demets : Guitar
3. Stefan ‘Jawa’ Boret : Fender Bass & Backing Vocals
4. Thierry ‘Mr. T’ Stievenart : Drums

Special gueste :

1. Dominique Vertomme : Hammond & Piano (all tracks)
2. Joery De Wachter & Geert Vansteenkiste : Horny Horns (where you hear them)

witteMVS